Ruwe olie is waarschijnlijk de belangrijkste grondstof in de moderne industriële samenleving, kijk maar eens naar de actuele olieprijs. De grote vraag naar het zwarte goud biedt ook diverse mogelijkheden voor investeerders om mee te doen. Wij vertellen u hoe u als belegger in olie kunt beleggen, hoe u het beste kunt speculeren op de olieprijs en waar u zeker op moet letten.
Stijgende of dalende prijzen voor ruwe olie hebben direct invloed op de economische activiteit van bedrijven en landen. Als u olie wilt verhandelen, heeft u verschillende opties. Kopers die primair willen deelnemen aan de performance van olie kunnen bijvoorbeeld olie kopen via CFD’s.
Individuele beleggers die overwegen te investeren in ruwe olie hebben verschillende opties. Naast grondstofcertificaten, Exchange Traded Commodities (ETC’s), sector-ETF’s en CFD’s, kunnen beleggers ook beleggen in klassieke bedrijven die zich richten op de exploratie en verkoop van ruwe olie, dat wil zeggen de upstream- en downstream-business – de olieprijzen altijd in het zicht.
Vooral ruwe olie en de ups en downs van de olieprijs zijn van belang voor beleggers op de kapitaalmarkten. Als u op een bijzonder ongecompliceerde manier wilt deelnemen aan de ontwikkeling van de olieprijs, dan kan dat bij ’s werelds grootste minerale oliemaatschappijen. Dit zijn bijvoorbeeld ExxonMobil, Royal Dutch Shell, BP, Chevron en TOTAL. Het voordeel van een directe investering in olieaandelen ligt voor de hand: als belegger profiteert u van de langetermijnvooruitzichten van het bedrijf en de dividenduitkeringen, die doorgaans royaal zijn in verhouding tot de totale markt. Daarnaast biedt de handel in aandelen een hoge mate van flexibiliteit bij het kopen en verkopen op de beurs. Bovendien hebben olieaandelen een veel lager risico dan afgeleide financiële instrumenten, die alleen worden afgeleid van hun marktgerelateerde referentiewaarde.
Ondanks alle positieve aspecten van een directe belegging in olieaandelen, moeten beleggers weten dat de aandelencertificaten van de grote minerale oliemaatschappijen niet 1:1 kunnen profiteren van een stijgende olieprijs. Hoewel de directe correlatie tussen de prijs van ruwe olie en de aandelenkoersen van de grote oliemultinationals hoog is, tussen 0,5 en 0,6, zou een perfecte correlatie een waarde in de buurt van 1 vereisen. Een correlatie van 0,5 betekent dat ongeveer 50 procent van de koersverandering van het betreffende bedrijf kan worden afgeleid uit de ontwikkeling van de olieprijs.
Beleggers die speculeren op een andere prijsrally of seizoenscorrectie kunnen dit ook doen met leveraged ETC’s of factorcertificaten. Dergelijke hefboomcertificaten kunnen de prestatie van de onderliggende waarde met een factor twee, drie, vier of meer verhogen.
Om ervoor te zorgen dat de uitgever van dergelijke afgeleide financiële producten de prijsontwikkeling van de onderliggende waarde kan weerspiegelen, moet hij termijncontracten op de grondstoffenbeurs zelf kopen. Aangezien dergelijke contracten echter altijd een bepaalde looptijd hebben, bestaat het risico op rollover-verliezen. De uitgevende bank van het ETC- of factorcertificaat moet namelijk blijven investeren in nieuwe contracten om de belegger in staat te stellen precies in de onderliggende waarde te participeren. Deze overdracht wordt in de financiële sector “rolling” genoemd. Vanwege dit feit moeten beleggers dergelijke producten liever vermijden, vooral als de onderliggende waarde gedurende lange tijd in een zijwaartse trend zit.